Double5

Na een tijdje twijfelen, ben ik gitaarlessen gaan nemen. Kreeg van mijn ouders een gitaar en ging elke maandagmiddag op les in Nuland. Toch kon mijn lerares me niet leren wat ik graag wilde leren en opnieuw was mijn motivatie weer ver te zoeken.

Na een jaar lang gitaarlessen te hebben gehad, ben ik er maar mee gestopt. Toch wilde ik de muziek niet opgeven en heb samen met mijn ‘muzikale’ vader René keyboard gespeeld. Dit was absoluut geen succes. Het liep namelijk altijd op meningsverschillen uit. Dit leek ons niet de manier waarop het zou moeten gaan. Opnieuw ben ik gestopt met muziek.

Totdat de dag kwam dat wij op school bij muziekles moesten drummen….!!! Ik had MIJN instrument gevonden. Vol enthousiasme kwam ik thuis en vertelde mijn moeder wat ik nu weer wilde. Die reageerde in eerste instantie alsof het weer een opvlieging was van mij. Maar ik hield stug vol en heb uiteindelijk de kans gekregen. Begonnen op een geleend drumstel maar al snel een ‘eigen’ set aangeschaft. Nu heb ik inmiddels zo’n zes jaar lang drumles gehad van Tonn van de Veerdonk en ben nog steeds zijn leerling. Regelmatig heb ik op verzoek van Tonn meegedaan aan voorspeelavonden en doe dat nog steeds.

In al die tijd, ben ik vaak mee gaan kijken naar de repetities van de band, waar mijn vader in speelde. Vond het super leuk en ben er zo een beetje ingerold. Ondertussen groeide de band uit tot ‘Double5’  en kreeg ik de kans als officieel lid van de band een nummer te drummen tijdens het EERSTE optreden. Ik speelde ‘Girl’ van Anouk. Ondertussen heb ik inmiddels een aantal nummers meer om te drummen. Om een grotere invulling te geven aan de band, en ik toch tijd over had, ben ik er percussie bij gaan spelen om zo de ritme-sectie completer te maken. Maar ik blijf er bij, het drumstel is toch wel echt mijn instrument!!